Xingang

Xingang, China
zondag 20 april
2030u ( GMT+8 )

Vanmorgen zijn we aangekomen in Xingang, China. ’s Middags zijn we (MO4, MO2 en ik) meteen de wal op gegaan. Het weer was niet erg goed. Het regent bijna continu, maar niet erg hard en het is niet erg koud. Om van de terminal af te komen viel nog niet mee. Met de Chinese agent toch weten te regelen dat een terminalbusje ons oppikte bij het schip en naar de poort bracht. Bij de poort stond een taxi voor ons klaar. Het was eerst nog 10 minuten rijden voordat we helemaal uit de containerjungle waren en de eerste ‘huizen’ zagen. Een hoop armoede hier, alles ziet er vervallen uit. Opvallend is dat elk kamertje van een flat zijn eigen airco-unit naast het raam heeft hangen. Ook dat ziet er vervallen en smerig uit. Iets schoon houden valt ook niet mee met die luchtverontreiniging hier.
We hebben ons af laten zetten in de buurt van een cruiseterminal met daarnaast een groot winkelcentrum. Allereerst maar zoeken naar een pinautomaat. De derde of vierde bank accepteerde - tot onze opluchting - onze pasjes. Daarna hebben we een paar uur door de stad geslenterd. Op de heenweg reden we langs een restaurant waar de MO2 al eerder eens geweest was. Op de weg terug met de taxi naar dat restaurant toe, we moesten immers nog eten. Dan weet je niet wat je ziet, het gaat er daar iets anders aan toe dan bij de chinees op de hoek (in Nederland bedoel ik dan). Voor Chinese begrippen is het een super lux en duur restaurant. Vanaf de ingang werden we begeleid door een bediende, strak in pak. Hij bracht ons naar de ruimte waar we uit konden kiezen wat we wilden eten. Aan de ene kant een kunstmatige rotswand met aapjes in een kooi, daarnaast een pauw in een andere kooi. Voor die kooi langs allemaal verschillende bakken waar de krabben, kreeften, garnalen en weet ik allemaal wat voor zeedieren zwommen. Hiervoor stond een groot aquarium met daarin allerlei vissen en grote zeeschildpadden. Verder nog allerlei bakken met allerhande soorten levende schelpdieren, vissen, Chinese groenten en noem maar op. Er lagen ook mosselen ter grote van een hand (incl. vingers), ongelooflijk. Wij moesten zelf aanwijzen wat we wilden eten. De bediende noteerde dat en regelde dat dat klaargemaakt werd. De MO2 had dit al vaker gedaan dus wist wel een beetje wat lekker zou zijn. Maar goed ook, want een boer als ik weet niet wat hij ziet. In eerste instantie moest ik er helemaal niet aan denken om dat soort dingen ook werkelijk te gaan eten. Wij bestelden voor ieder een garnaal van 15cm, een St.Jacobs oester, iets kreeftachtigs, ‘sate’stokjes, een of andere groente en iets rijstachtigs.
Vol verwachting zaten we aan een tafeltje te wachten op wat we besteld hadden. Na een kwartiertje werd alles gebracht. Op dat moment leek het net alsof ik in
FearFactor terecht gekomen was. Al dat eten ziet er zo vreemd uit. Ik heb me snel over de drempel heen gezet en ben maar begonnen met eten. Het is vreemd om iets te eten dat er alles behalve vertrouwd uit ziet. Het smaakte overigens wel erg goed. Hoe mijn spijsvertering hierop reageert moet nog blijken.
De weg terug naar het schip in de taxi was ook een heel avontuur. In China rijdt niet iedereen netjes op z’n eigen rijstrook of weghelft, zelfs niet op de snelweg, voor zover je het een snelweg kunt noemen. Een middenberm of vangrail oid ontbreekt. In vijf minuten hadden we meerdere ‘bijna dood ervaringen’. Inhaalacties op de snelweg via de andere weghelft waar net een vrachtwagen
tegemoet komt bijvoorbeeld. Even later besloot een tegemoetkomende mobiele
kraanwagen te draaien, midden op de snelweg. Onze chauffeur wilde toch even voor hem langs. Dat ging toch erg krap. De kraanwagen moest volop in de remmen. Op nog
geen halve meter afstand slingerde de los hangende takel langs onze taxi. Echt bizar.
De taxi mocht zonder enige controle de containerterminal op en zette ons af voor
de gangway van het schip. Daarmee kwam het avontuur voor vandaag tot een einde.
Toch nog wat meer gezien van China dan alleen de containerterminals.
Vlak voor vertrek gebeurde er op de terminal nog een ongeluk met een vorkheftruck. Die wilde een bak met twistlocks op een flatrack zetten. Op de een of andere manier is hij met twistlocks en al op zijn vork achterover geslagen.
Waarschijnlijk hard achteruit gereden en plotseling hard geremd, anders kan ik het ook niet verklaren. Was een erg wonderlijk gezicht om die heftruck zo te zien liggen.
(twistlocks zijn vergrendelingsblokken die op/onder elke hoek van een container
zitten; een flatrack is een container zonder wanden waarop alle bakken met
twistlocks staan)