Einde kustreis
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Yorick
23 Maart 2008 | Taiwan, Kaohsiung
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor
de verjaardagskaarten, mails en sms! Ik heb mn verjaardag hier heel rustig gevierd. Een erg groot feest valt er
natuurlijk ook niet te geven zonder bier. ’s Ochtends hadden we wel taart bij de koffie, was erg lekker.
Alle drukte van de kustreis is inmiddels achter de rug. Vijf havens in negen dagen is best veel. Gelukkig hoefden we bijna alleen maar te laden en weinig te lossen. Anders waren we met flinke vertraging aan de oversteek begonnen.
In Singapore al flinke vertraging opgelopen door het bunkeren, in een andere haven kwam de loods veel te laat en weer bij een andere haven was de mist zo dicht dat we niet naar binnen mochten.
Die loodsen in Thailand mogen ook wel eens op cursus. Wat een stelletje goochelaars zijn dat. Vooral de loods bij vertrek was erg. Hij liet niet blijken
dat hij wist waar hij mee bezig was. Bij het achteruit varen wilde hij het
wieleffect van de schroef compenseren, door de sleepboot schuin naar achter te
laten trekken, op zich heel normaal. Jammer dat hij de sleepboot aan de
verkeerde kant liet trekken. Na het achteruit varen moesten we achteruit een
bocht om. Vervelend dat we voor die bocht wel aan de verkeerde kant van het
vaarwater zaten. Toen de sleepboten los waren hebben we de loods maar gauw
weggestuurd. Eigenlijk hadden we hem nog een tandenborstel mee moeten geven,
want die heeft hij de afgelopen 20 jaar niet in zijn handen (of mond) gehad.
De loods in Taiwan kon er ook wat van. Ik stond met de MO4 op het achterdek om
de trossen en de sleepboot vast te maken. Normaal maken we meteen de sleeptros vast, ook al moet de sleepboot het eerste stuk alleen duwen.Nu moest op het laatste moment de sleeptros worden vastgezet. We waren ons ervan bewust dat dit heel snel moest gebeuren en door een goede voorbereiding lukte dat ook. En dat was maar goed ook. Uiteindelijk gingen we met het achterschip met een veel te grote snelheid de kant in. De sleepboot zat toen al lang vast maar kon de zijwaartse snelheid er blijkbaar toch niet uit krijgen. De schokdempers op de kade konden de klap net opvangen. Die schokdempers zijn grote rubberen blokken
van een meter breed/dik. Ze werden ingedrukt tot een halve meter. Vaak leiden dit soort manoeuvres tot flinke deuken in het achterschip, maar wij kwamen er gelukkig goed vanaf.
Op zo’n moment zie je hoe weinig je kunt doen met zo’n groot schip. Die schokdempers drukken je net zo hard van de kant af als dat je er tegenaan ging. We hadden op dat moment al een tros en een spring uitstaan, maar die twee lijntjes kunnen onmogelijk de beweging uit het schip halen. Dan breken ze
gewoon. We konden alleen spanning op de lijnen houden en ze laten vieren als de
kracht te groot werd. We zaten uiteindelijk weer 10 meter van de kant. Gelukkig zitten er metertjes op de bedieningsunits, want de kracht op zo’n lijn inschatten valt niet mee. Het is erg lullig wanneer je er een breekt. Die dingen kosten 15000 euro per stuk. En we hebben wel wat reserve lijnen liggen, maar die heb je niet meteen voorhanden. Ze moeten eerst uit de stuurmachinekamer getakeld worden. Een knoop leggen op een bolder gaat ook niet, daar zijn die lijnen veel te stug voor.
Hierbij laat ik het voor deze keer. Ik moet nog een hoop aan m’n takenboek doen,
daar is afgelopen week niet veel van gekomen. Donderdag kwam ik erachter dat het
nu paasweekend is, dus we hoeven niet zo veel te werken.
de verjaardagskaarten, mails en sms! Ik heb mn verjaardag hier heel rustig gevierd. Een erg groot feest valt er
natuurlijk ook niet te geven zonder bier. ’s Ochtends hadden we wel taart bij de koffie, was erg lekker.
Alle drukte van de kustreis is inmiddels achter de rug. Vijf havens in negen dagen is best veel. Gelukkig hoefden we bijna alleen maar te laden en weinig te lossen. Anders waren we met flinke vertraging aan de oversteek begonnen.
In Singapore al flinke vertraging opgelopen door het bunkeren, in een andere haven kwam de loods veel te laat en weer bij een andere haven was de mist zo dicht dat we niet naar binnen mochten.
Die loodsen in Thailand mogen ook wel eens op cursus. Wat een stelletje goochelaars zijn dat. Vooral de loods bij vertrek was erg. Hij liet niet blijken
dat hij wist waar hij mee bezig was. Bij het achteruit varen wilde hij het
wieleffect van de schroef compenseren, door de sleepboot schuin naar achter te
laten trekken, op zich heel normaal. Jammer dat hij de sleepboot aan de
verkeerde kant liet trekken. Na het achteruit varen moesten we achteruit een
bocht om. Vervelend dat we voor die bocht wel aan de verkeerde kant van het
vaarwater zaten. Toen de sleepboten los waren hebben we de loods maar gauw
weggestuurd. Eigenlijk hadden we hem nog een tandenborstel mee moeten geven,
want die heeft hij de afgelopen 20 jaar niet in zijn handen (of mond) gehad.
De loods in Taiwan kon er ook wat van. Ik stond met de MO4 op het achterdek om
de trossen en de sleepboot vast te maken. Normaal maken we meteen de sleeptros vast, ook al moet de sleepboot het eerste stuk alleen duwen.Nu moest op het laatste moment de sleeptros worden vastgezet. We waren ons ervan bewust dat dit heel snel moest gebeuren en door een goede voorbereiding lukte dat ook. En dat was maar goed ook. Uiteindelijk gingen we met het achterschip met een veel te grote snelheid de kant in. De sleepboot zat toen al lang vast maar kon de zijwaartse snelheid er blijkbaar toch niet uit krijgen. De schokdempers op de kade konden de klap net opvangen. Die schokdempers zijn grote rubberen blokken
van een meter breed/dik. Ze werden ingedrukt tot een halve meter. Vaak leiden dit soort manoeuvres tot flinke deuken in het achterschip, maar wij kwamen er gelukkig goed vanaf.
Op zo’n moment zie je hoe weinig je kunt doen met zo’n groot schip. Die schokdempers drukken je net zo hard van de kant af als dat je er tegenaan ging. We hadden op dat moment al een tros en een spring uitstaan, maar die twee lijntjes kunnen onmogelijk de beweging uit het schip halen. Dan breken ze
gewoon. We konden alleen spanning op de lijnen houden en ze laten vieren als de
kracht te groot werd. We zaten uiteindelijk weer 10 meter van de kant. Gelukkig zitten er metertjes op de bedieningsunits, want de kracht op zo’n lijn inschatten valt niet mee. Het is erg lullig wanneer je er een breekt. Die dingen kosten 15000 euro per stuk. En we hebben wel wat reserve lijnen liggen, maar die heb je niet meteen voorhanden. Ze moeten eerst uit de stuurmachinekamer getakeld worden. Een knoop leggen op een bolder gaat ook niet, daar zijn die lijnen veel te stug voor.
Hierbij laat ik het voor deze keer. Ik moet nog een hoop aan m’n takenboek doen,
daar is afgelopen week niet veel van gekomen. Donderdag kwam ik erachter dat het
nu paasweekend is, dus we hoeven niet zo veel te werken.
-
23 Maart 2008 - 11:41
Atty:
Hey Yorick
Een leuk verslag van sommige werkzaamheden. Misschien iets voor de toekomst om daar de loodsen les te geven? Gelukkig is alles goed verlopen en zijn er geen ongelukken gebeurd. Succes met het invullen van je takenboek. Veel plezier voor de rest van je reis. Prettig weekend,
groetjes Atty -
23 Maart 2008 - 12:11
Ralph:
He Y'tje !
Wat een sjonnie zeg die loods... jeeuz, LES 1 = wieleffect toch ;-)
weer erg leuk om je verhaal te horen.. die lijnen kosten ook niet weinig zeg, komen wij aan met onze 16 mm touwtjes aan uit de grabbelbak op de HISWA.. haha
we mailen.. en lees je verhaal wel.
schip-ahoiii -
23 Maart 2008 - 15:13
Elzemieke:
Heeej Ytje!! (H)
Leuk verhaal weer om te lezen zeg :) Weekendje vinkeveen gaat trouwens helemaal goedkomen hoor!! (H) Heb er nu al weer zin in ;)
xx Miek -
24 Maart 2008 - 09:44
Oma Kruiswijk:
He Yorick,
Wat heb je weer veel meegemaakt.
Soms krijg ik er kippevel (pasen) van...
maar gelukkig komt het allemaal weer goed.
Heel veel plezier verder en succes met je takenboek...
groetjes uit een besneeuwd ja je leest het goed het is hier wit wilnis.
Oma Kruiswijk -
24 Maart 2008 - 10:36
Fer En Els:
Hoi Yorick,
Hier weer eens een teken van leven van ons vanuit een witte wereld. Sneeuw met Pasen!!!!
We genieten van je verhalen. Fer natuurlijk helemaal.Hij vindt het ook zo leuk dat je steeds meer het scheepsjargon gaat gebruiken.
Wat bof je met de nieuwe kapitein. Super!
Toch ook leuk dat je Marieke hebt gesproken. Gek hè als ze zo dichtbij is en je kunt er niet even naartoe.
Zo'n stage is toch een geweldige ervaring. We hopen dat je er volop van kunt genieten en ...we kijken alweer uit naart het volgende verhaal.
Wat zal het saai zijn - terug als walknakker!
Groetjes
Fer en Els -
24 Maart 2008 - 19:27
Ingrid:
Hoi Yorick
Het is weer een technisch maar leuk verhaal geworden. Gelukkig hebben we in Nederland toch betere loodsen. Bert zei dat er weer een nieuwe lading aankomt.
Succes met je takenboek en tot het volgende bericht.
Groetjes Ingrid -
31 Maart 2008 - 19:33
Irene:
Hey Yorick,
Weer een leuk verhaal. Ik geniet ervan. Jij maakt een hoop mee zeg. Echt wel leuk.:-)
Yorick ik kijk uit naar je volgende verhaal en natuurlijk de foto's.
Veel liefs Irene en Theo -
06 April 2008 - 14:05
Oma Van Den Berg:
hey Yorick,
Vanmorgen op Discovery een programma gezien over een schip van Maersk. Dat was schitterend. Zo zie ik ook eens hoe het bij jou gaat! Liefs, oma -
08 April 2008 - 20:17
Papa:
hoi Yorick,
in Montreal ervaar ik ook even het buitenlandgevoel - Frans, Engels, heuvels en sneeuw (en lange vergaderingen) - maar zonder spannende verhalen over loodsen en kabels. Nog geen nieuws van jouw kant zie ik. Met een beetje geduld gaat dat ongetwijfeld weer komen.
groetjes,
papa -
09 April 2008 - 17:39
Opa En Oma Esveld.:
Hallo Yorick.
Wat een verslag heb je er weer van gemaakt. Klasse hoor ! Zo te lezen beleef je nog al wat en is het niet echt een saaie reis. We kijken uit naar je volgende verslag. We wensen je nog een voorspoedige reis en van ons een lieve groet. Dag.
Opa en Oma Esveld.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
