Yokohama, here we come
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Yorick
06 Februari 2008 | Japan, Yokohama
Woensdag 6 februari 10.30 (GMT+0900)
Yokohama, here we come!
Yokohama is inmiddels in zicht, nouja, op de kaart dan. Morgen rond 13.00u komt de loods aan boord, dan duurt het nog een uurtje voordat we aangemeerd liggen.
Onderstaand verhaal is gemaakt aan de hand van de vragen die jullie gesteld
hebben.
De eerste 2 (en een halve) week sta ik op de brug. Mijn dag begint even voor 6u ’s ochtends. Dan loop ik samen wacht met de MO1 (1e officier). De voornaamste bezigheden zijn dan posities in de kaart zetten en een aantal reisanalyse programma’s invullen. Soms moeten er ook meteorologische waarnemingen verstuurd worden naar het KNMI. Die metingen moet ik doen. Te denken valt aan soorten bewolking, golven, deining, temperaturen,luchtdruk enz. Daarnaast moet ik reageren op alle alarmen die afgaan op de brug. Alle alarmen staan namelijk doorgeschakeld naar het computersysteem op de brug. Het aantal alarmen dat afgaat is vrij groot. Alle waterdichte deuren zijn ook op het systeem aangesloten en geven dus een alarm als ze open gaan. In de meeste gevallen kun je die gewoon accepteren en kun je verder met de andere werkzaamheden. Om 7u hebben de kapitein, hoofdwerktuigkundige en de eerste officieren een vergadering. Ik word geacht hier niet bij aanwezig te zijn dus kan ik even gaan ontbijten. Een half uur later kom ik weer naar de brug en loop ik nog een half uur lang wacht met de MO1.Om 8u neemt de kapitein de wacht over van de MO1.
Tussen 8 en 10u sta ik soms wel een half uur of langer alleen op de brug omdat de kapitein even in zijn kantoortje bezig is. In die tijd moet ik alles zelf oplossen. Als er iets gebeurt wat ik zelf niet op kan lossen, kan ik de kapitein altijd bellen.
Om 10u draag ik de wacht over aan een MO4 en kan ik beneden koffie gaan drinken met de andere officieren en de kapitein. Tothet eten heb ik tijd voor mijn takenboek.
Rond 12.15 wordt iedereen (=officieren + kapitein. De Indonesische crew heeft een eigen bar+eetruimte) in de bar verwacht en drinken we wat voordat we aan tafel gaan. De junior-officieren (MO4’s, MO3 en MO2) en stagiairs gaan eerst aan tafel. Enkele minuten later volgt de rest. De bediening kan het niet bijhouden als iedereen tegelijk komt.
Om 13.00u gaat iedereen weer aan het werk. Vaak ben ik ’s middags in de machinekamer bezig, samen met een MO4. Enkele voorbeelden van werkzaamheden: koelwater controleren op chemische samenstelling, controle blusmiddelen en ademapparatuur voor brandbestrijding, smeerolie- en brandstoffilters vervangen.
Om 17.00u zijn we klaar met werken. Soms ga ik dan nog even aan mijn takenboek werken of speel samen met andere officieren een potje voetbal op de playstation.
Om 18.15 wordt iedereen weer in de bar verwacht en gaan even later in twee ploegen aan het diner. Na het diner drinken we altijd koffie in de bar. De rest van de avond kan ik vrij besteden.
Mijn hut is grofweg 6x4 meter,inclusief badkamer. Er staan verder 2 kasten, een bureau, tv, bank, luie stoel en een bed.
Ik ben nog niet zeeziek geweest, maar erg slecht weer hebben we nog niet gehad.
Het eten is altijd goed en lekker. Aangezien grote containerschepen erg snel zijn, zijn we nooit langer dan twee weken op zee. We kunnen dus vrij vaak proviand inslaan en hoeven dus niet alleen maar uit blik te eten.
De oceaanoversteek
We doen ongeveer 8 dagen over de oceaanoversteek. Zoals eerder gemeld varen we via de beringzee, dus hoeven we niet midden die grote plas over. Als we vanaf Taiwan naar Los Angeles varen moet dat wel. We steken niet in één rechtelijn de oceaan over. In overleg met een routeringsbureau plannen we de route.Door onze grote snelheid (omgerekend 40 km/h)zijn we in staat uit te wijken voor lagedrukgebieden. Het klink heel raar maar wij varen er gewoon omheen. Behalve dat het prettiger is om om de storm een te varen, is het vaak ook sneller. De snelheid van het schip neemt ook sterk af als er hoge golven staan.
Soms sta ik tijdens de oversteek alleen op de brug, maar vaak is de kapitein er
wel bij. Als ik samen met een ander officier op wacht sta is die officier er altijd. Verder heeft er altijd maar één officier tegelijk de wacht op de brug.
De snelheid waarmee we varen wisselt en is vaak afhankelijk van het weer. Soms moeten we wat snelheid minderen om een storm te laten passeren of gewoon omdat we anders te vroeg op de bestemming aankomen. In Yokohama is onze ligplaats langer bezet dan gepland dus kunnen we drie uur later aankomen. We kunnen dan veel brandstof besparen door wat langzamer te varen.
Er staan altijd twee radars aan. Daarop kunnen we ruim op tijd andere schepen zien (tot 20 mijl voor ons). De radar is niet gekoppeld aan de AIS, de digitale zeekaart wel. (AIS is een systeem waarbij we op een schermpje kunnen zien of er andere schepen in de buurt zijn die ook AIS hebben. We zien dan o.a. de scheepsnaam, koers, vaart, bestemming enz.)Op die digitale zeekaart staat onze route en waar ons schip is. Daarnaast zien we ook alle schepen in de buurt met AIS. Of er gevaar voor aanvaring is moeten we zelf vaststellen. De radar kan daar een heel handig hulpmiddel voor zijn. Hij kan berekenen of je een aanvaring of ‘dichtbij situatie’ kunt verwachten. Hoe dat precies werkt zal ik buiten beschouwing laten. Een eis van de kapitein is dat schepen niet dichter dan één mijl (1,852 km) bij ons in de buurt mogen komen. Zo nodig moet de koers verlegd worden om dat te bewerkstelligen. De radar geeft geen advies over wat te doen om een aanvaring te voorkomen. Wij denken vaak wel ‘wij zijn groter’, maar dat geeft ons in veel gevallen niet meer rechten of minder plichten. Wij zijn gewoon verplicht om uit te wijken voor bijvoorbeeld een klein vissersbootje. Zo zijn de regels.
Ik heb nog geen walvissen gezien. Op de beringzee kregen we wel drie passagierende roofvogels, ook wel grappig. De weersverschijnselen en veranderingen zijn ook mooi om te zien. Het ene moment heb je 15 mijl zicht en even later kun je door een sneeuwbui de voorkant van het schip nauwelijks meer zien, of zie je aan stuurboord alleen maar sneeuw en aan bakboord schijnt de zon.
Ik weet niet of ik in zo’n vroeg stadium al kan zeggen of dit mijn droom is, maar ik heb het tot nu toe in ieder geval wel erg naar mn zin.
Tot slot nog bedankt voor alle reacties!
Gr. Yorick
Yokohama, here we come!
Yokohama is inmiddels in zicht, nouja, op de kaart dan. Morgen rond 13.00u komt de loods aan boord, dan duurt het nog een uurtje voordat we aangemeerd liggen.
Onderstaand verhaal is gemaakt aan de hand van de vragen die jullie gesteld
hebben.
De eerste 2 (en een halve) week sta ik op de brug. Mijn dag begint even voor 6u ’s ochtends. Dan loop ik samen wacht met de MO1 (1e officier). De voornaamste bezigheden zijn dan posities in de kaart zetten en een aantal reisanalyse programma’s invullen. Soms moeten er ook meteorologische waarnemingen verstuurd worden naar het KNMI. Die metingen moet ik doen. Te denken valt aan soorten bewolking, golven, deining, temperaturen,luchtdruk enz. Daarnaast moet ik reageren op alle alarmen die afgaan op de brug. Alle alarmen staan namelijk doorgeschakeld naar het computersysteem op de brug. Het aantal alarmen dat afgaat is vrij groot. Alle waterdichte deuren zijn ook op het systeem aangesloten en geven dus een alarm als ze open gaan. In de meeste gevallen kun je die gewoon accepteren en kun je verder met de andere werkzaamheden. Om 7u hebben de kapitein, hoofdwerktuigkundige en de eerste officieren een vergadering. Ik word geacht hier niet bij aanwezig te zijn dus kan ik even gaan ontbijten. Een half uur later kom ik weer naar de brug en loop ik nog een half uur lang wacht met de MO1.Om 8u neemt de kapitein de wacht over van de MO1.
Tussen 8 en 10u sta ik soms wel een half uur of langer alleen op de brug omdat de kapitein even in zijn kantoortje bezig is. In die tijd moet ik alles zelf oplossen. Als er iets gebeurt wat ik zelf niet op kan lossen, kan ik de kapitein altijd bellen.
Om 10u draag ik de wacht over aan een MO4 en kan ik beneden koffie gaan drinken met de andere officieren en de kapitein. Tothet eten heb ik tijd voor mijn takenboek.
Rond 12.15 wordt iedereen (=officieren + kapitein. De Indonesische crew heeft een eigen bar+eetruimte) in de bar verwacht en drinken we wat voordat we aan tafel gaan. De junior-officieren (MO4’s, MO3 en MO2) en stagiairs gaan eerst aan tafel. Enkele minuten later volgt de rest. De bediening kan het niet bijhouden als iedereen tegelijk komt.
Om 13.00u gaat iedereen weer aan het werk. Vaak ben ik ’s middags in de machinekamer bezig, samen met een MO4. Enkele voorbeelden van werkzaamheden: koelwater controleren op chemische samenstelling, controle blusmiddelen en ademapparatuur voor brandbestrijding, smeerolie- en brandstoffilters vervangen.
Om 17.00u zijn we klaar met werken. Soms ga ik dan nog even aan mijn takenboek werken of speel samen met andere officieren een potje voetbal op de playstation.
Om 18.15 wordt iedereen weer in de bar verwacht en gaan even later in twee ploegen aan het diner. Na het diner drinken we altijd koffie in de bar. De rest van de avond kan ik vrij besteden.
Mijn hut is grofweg 6x4 meter,inclusief badkamer. Er staan verder 2 kasten, een bureau, tv, bank, luie stoel en een bed.
Ik ben nog niet zeeziek geweest, maar erg slecht weer hebben we nog niet gehad.
Het eten is altijd goed en lekker. Aangezien grote containerschepen erg snel zijn, zijn we nooit langer dan twee weken op zee. We kunnen dus vrij vaak proviand inslaan en hoeven dus niet alleen maar uit blik te eten.
De oceaanoversteek
We doen ongeveer 8 dagen over de oceaanoversteek. Zoals eerder gemeld varen we via de beringzee, dus hoeven we niet midden die grote plas over. Als we vanaf Taiwan naar Los Angeles varen moet dat wel. We steken niet in één rechtelijn de oceaan over. In overleg met een routeringsbureau plannen we de route.Door onze grote snelheid (omgerekend 40 km/h)zijn we in staat uit te wijken voor lagedrukgebieden. Het klink heel raar maar wij varen er gewoon omheen. Behalve dat het prettiger is om om de storm een te varen, is het vaak ook sneller. De snelheid van het schip neemt ook sterk af als er hoge golven staan.
Soms sta ik tijdens de oversteek alleen op de brug, maar vaak is de kapitein er
wel bij. Als ik samen met een ander officier op wacht sta is die officier er altijd. Verder heeft er altijd maar één officier tegelijk de wacht op de brug.
De snelheid waarmee we varen wisselt en is vaak afhankelijk van het weer. Soms moeten we wat snelheid minderen om een storm te laten passeren of gewoon omdat we anders te vroeg op de bestemming aankomen. In Yokohama is onze ligplaats langer bezet dan gepland dus kunnen we drie uur later aankomen. We kunnen dan veel brandstof besparen door wat langzamer te varen.
Er staan altijd twee radars aan. Daarop kunnen we ruim op tijd andere schepen zien (tot 20 mijl voor ons). De radar is niet gekoppeld aan de AIS, de digitale zeekaart wel. (AIS is een systeem waarbij we op een schermpje kunnen zien of er andere schepen in de buurt zijn die ook AIS hebben. We zien dan o.a. de scheepsnaam, koers, vaart, bestemming enz.)Op die digitale zeekaart staat onze route en waar ons schip is. Daarnaast zien we ook alle schepen in de buurt met AIS. Of er gevaar voor aanvaring is moeten we zelf vaststellen. De radar kan daar een heel handig hulpmiddel voor zijn. Hij kan berekenen of je een aanvaring of ‘dichtbij situatie’ kunt verwachten. Hoe dat precies werkt zal ik buiten beschouwing laten. Een eis van de kapitein is dat schepen niet dichter dan één mijl (1,852 km) bij ons in de buurt mogen komen. Zo nodig moet de koers verlegd worden om dat te bewerkstelligen. De radar geeft geen advies over wat te doen om een aanvaring te voorkomen. Wij denken vaak wel ‘wij zijn groter’, maar dat geeft ons in veel gevallen niet meer rechten of minder plichten. Wij zijn gewoon verplicht om uit te wijken voor bijvoorbeeld een klein vissersbootje. Zo zijn de regels.
Ik heb nog geen walvissen gezien. Op de beringzee kregen we wel drie passagierende roofvogels, ook wel grappig. De weersverschijnselen en veranderingen zijn ook mooi om te zien. Het ene moment heb je 15 mijl zicht en even later kun je door een sneeuwbui de voorkant van het schip nauwelijks meer zien, of zie je aan stuurboord alleen maar sneeuw en aan bakboord schijnt de zon.
Ik weet niet of ik in zo’n vroeg stadium al kan zeggen of dit mijn droom is, maar ik heb het tot nu toe in ieder geval wel erg naar mn zin.
Tot slot nog bedankt voor alle reacties!
Gr. Yorick
-
06 Februari 2008 - 07:27
Ralph:
Wat tof jongen !!
Echt gaaf om te lezen.
En in je 1tje op de brug staan op zo een beuker van een schip is natuurlijk het mooiste wat er is. :-)
Goeie vaart nog, dan ga ik maar is tentames doen ;) -
06 Februari 2008 - 08:10
Ruben:
Hey Broertje!
Tof om te lezen man! Kan me na dit verhaal wat beter voorstellen wat je zoal doet de hele dag.
Hoe ziet je hut er verder uit, heb je bijvoorbeeld een raam/ uitzicht op de oceaan of alleen 'TL-licht'? Je kamer is in ieder geval groter dan die van mij :-).
Veel plezier nog en ik kijk uit naar je volgende bericht met je ervaringen in Japan!
Ruben -
06 Februari 2008 - 08:30
Mama:
Hi zoon,
Wat leuk om zo'n verslag te krijgen. Geeft een aardig beeld van je dag! En dan: jij aan het voetballen, de wonderen zijn de wereld nog niet uit!! Maar het is mooi om zo ook nog eens met je "collega's" bezig te zijn.
Groetjes en tot gauw.
Liefs, mama -
06 Februari 2008 - 09:27
Atty:
Hey Yorick,
Dat is een heel verslag. Je krijgt een aardige indruk van wat jij zoal doet. Een hele ervaring. Ik denk dat jij het aardig naar je zin hebt op een werkdag. Veel plezier en succes met alles.
groeten Atty -
06 Februari 2008 - 12:36
Michiel:
Leuk om te lezen dat je het naar je zin hebt.. mijn stage is iig 100% tegenovergesteld.. veel plezier en succes nog..
Michiel -
06 Februari 2008 - 15:16
Fer En Els:
Hi Yorick,
Vinden je verslag heel leuk. Wat fijn dat je het zo goed naar je zin hebt. Goeie keus !!!!!
Kijken uit naar je volgende ervaringen en hopen dat je in Japan ook de kans krijgt een beetje te passagieren en wat op te steken van een zo heel verschillende cultuur
Recht zo die gaat en behouden vaart,
Els en Fer -
06 Februari 2008 - 19:07
Vivian:
Heej broer!
Vet verhaal man :D Echt leuk om te lezen hoe het daar gaat enzo!
Daar heb je tenminste nog sneeuw! Hier is alleen maar regen en wind! :|
Heel veel plezier verder :D en tot je volgende berichtje :D
Kusjes, Je zusje! -
06 Februari 2008 - 21:03
Ben/jolanda/rob :
Mooi verhaal yorick, wist trouwens niet dat je zo vloeiend een verhaal in elkaar kon draaien, je smsjes zagen er altijd anders uit.Zo te zien heb je het prima naar je zin en mis je de zaterdagen niet.Logisch, als je je verhaal leest.We zullen je blijven volgen.Groeten uit Mijdrecht. -
06 Februari 2008 - 21:34
Stefan:
yorick veel plezier heh,
kon je niet ff lachen op de foto! denk dat de mensen dat wel kunnne warderen
laterz -
07 Februari 2008 - 18:43
Bert En Ingrid:
Hoy Yorick
Wat een verhaal heb je ervan gemaakt. Leuk om te lezen hoe je dag er uitziet.
We zijn benieuwd of de kamer van Marieke ook zo groot is, maar dat zien we zaterdag wel. Veel plezier in Japan en we sturen je zaterdag een mailtje als we Marieke hebben afgezet op de Kalmar.
Groetjes
Bert en Ingrid -
07 Februari 2008 - 19:25
Papa:
wow Yorick,
wat een verhaal ! Geweldig dat je zoveel vertrouwen krijgt van de kapitein !
Ik ben zeer benieuwd naar je ervaringen verder tijdens deze reis, bijvoorbeeld in de havens.
Kan je idee geven hoeveel containers jullie aan boord hebben en wat daar zoal in zit ?
Veel succes - goede reis verder !
papa -
08 Februari 2008 - 14:36
Irene:
Hoi Yorick.
Tjee wat een mooi verhaal. Nu hebben we een beetje een idee hoe het gaat. Veel succces verder. We hopen dat je wat van Japan zal gaan zien. We kijken uit naar je volgende verhaal. Yorick geniet er van.
Liefs Theo en Irene -
10 Februari 2008 - 08:18
Oma/jacolien:
Hallo Yorick,
Wat een verhaal kan jij schrijven,fijn dat alles goed gaat.
Moet je zelf je hut schoonmaken en je was?
Of heb je er mensen voor in dienst?
Maak je ook foto~s?
We kijken uit naar hetvolgende bericht.
Oma Kruiswijk en Jacolien -
12 Februari 2008 - 21:18
Rob En Jitske:
Hoi Yorick,
Wat een leuk verhaal, je kan met al die verhalen die er vast nog bij gaan komen wel een boek van maken! Je eigen reisverhaal.Maak je ook foto's? En kan je die doormailen?
We kijken uit naar je volgende reisverslag!
Een goede vaart verder.
Rob en Jitske. -
13 Februari 2008 - 13:57
Eef.:
Wat een mooi verhaal.Heb ook even naar Roos haar bevindingen gekeken die heeft het ook naar haar zin.Wens je een behouden vaart.groetjes Eef. -
14 Februari 2008 - 20:29
Loes:
Hoi Yorick,
Ja je vroegere juf van de basisschool.
Van je moeder heb ik vanavond gehoord dat je deze opleiding bent gaan volgen en al stage loopt op zo'n groot containerschip .
Wat goed om te horen dat je voor de grote vaart hebt gekozen.
Zo zeiden we dat altijd in Vlissingen, mijn geboortestad.
Daar stond een Zeevaartschool.
Heel wat vrienden van mij heb ik in die tijd zien kiezen voor het "zeemansleven".
Ik hoop dat het je bevalt en dat je een fijne tijd hebt.
Goede vaart.
Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
