Weg van terug geweest

Jawel, het is weer bijna zover. Over een paar dagen ga ik weer varen. Wanneer en op welk schip precies bleef lange tijd onduidelijk. Mijn planning was om de tweede helft van november weer te gaan varen. Eind oktober kreeg ik onverwachts een reis aangeboden om als machinist op de ‘Moezelborg’ te gaan varen. Twee dagen later bleek die reis net zo onverwachts niet door te gaan. Toen kwam rederij Fairstar in beeld, waar ik ook nog even op gesprek geweest ben. Nog voor dat gesprek kreeg ik een aanbod om als stuurman voor Boskalis te gaan varen, op de ‘Svanen’ als ik me niet vergis. Maarja, ik kan maar op één schip tegelijk varen…

In het gesprek met Fairstar kreeg ik te horen dat ik begin december naar de ‘Fjord’ zou gaan, als 3e machinist. Een paar dagen later hoorde ik van een oud-klasgenoot dat ik, volgens de planning, eind december naar de ‘Fjell’ zou gaan. Via officiële kanalen hoorde ik even later dat ik 1 december al zou vertrekken. In de dagen erna is dat veranderd naar 28 november, 2 december en 5 december.

Inmiddels is het zeker dat ik naar de ‘Fjell’ ga, hoogstwaarschijnlijk op 5 december. Het schip komt morgen aan in ‘Pascagoula’, vlakbij Mobile. Dat wordt dus gezellig vliegen naar de USA, ofwel de ‘U-naait-me-steeds of America’.
Waar het schip daarna heen gaat is ook voor mij nog een verrassing.

Rederij Fairstar vaart met een speciaal type schip. Hun schepen zijn namelijk half-afzinkbaar. Het dek verdwijnt dan 10-11 meter onder water. Dan kun je er bijvoorbeeld een boorplatform bovenop varen. Vervolgens komt het schip weer boven water en vaart ze met het boorplatform op haar rug naar haar bestemming. Aldaar aangekomen zoekt het schip weer de diepte op en wordt boorplatform van haar rug getrokken. Weer eens wat anders dan containers, bulk en stukgoed, nietwaar?