B r r r r r r
Door: Yorick
Blijf op de hoogte en volg Yorick
26 Februari 2011 | Finland, Kaskinen
Kaskinen
Vrijdag 25 februari 2011
1930 GMT+1
Brrrrrr
Scheveningen komt nog steeds niet dichterbij. Er ligt zoveel ijs dat wij hier op eigen kracht niet doorheen kunnen breken. Het is dus even wachten op een grote ijsbreker die voor ons een geultje kan maken. Dit hoekje van de Oostzee wordt niet heel druk bevaren, dus wij staan nog niet bovenaan de prioriteitenlijst van de ijsbrekers. Op teletekst valt vandaag te lezen dat er in de Oostzee sinds de jaren 80 niet meer zo veel en zo dik ijs ligt. Maandag zal ik sowieso nog niet in Nederland zijn, misschien woensdag.
De lading hout zat er vrij vlot in. Op de eerste dag hebben ze het ruim grotendeels volgeladen en op de tweede dag het resterende van het ruim en een lading aan dek. Dan begint voor ons het echte werk pas. We moesten namelijk zelf de lading zeevast zetten (sjorren). Nou is het hier traditie dat iedereen aan boord daaraan meehelpt, behalve de kapitein en de hoofdwerktuigkundige, oja en de kok. Gistermiddag en een uurtje in de avond zijn we dus met de hele bemanning buiten in de weer geweest. Eerst het hout afdekken met grote zware zeilen, dan wat oude houten balken erover om te zorgen dat ze niet wegwaaien en om het hout te beschermen. Tot slot nog even de lading vastzetten met grote kettingen. Sjorren met kettingen is nou niet bepaald de minst arbeidsintensieve sjormethode, want we hadden vijf man tegelijk nodig om ze op de spannen. Maar goed we roeien met de riemen die we hebben.
Werken aan dek in deze omstandigheden is best een aparte ervaring. De een is nog beter ingepakt dan de ander, waardoor sommige Indonesiërs op “Southpark” poppetjes gaan lijken. Dat terwijl we nog geluk hadden met het weer. Een graad of tien onder nul, bijna geen wind en geen vuiltje aan de lucht.
Vandaag was weer een dagje als vanouds in het “kolenhok”. De nodige onverwachte problemen oplossen en daarna weer aan een onderhoudsklusje beginnen. Voordat ik van boord ga moeten we nog even groot onderhoud plegen aan een separator (centrifuge die de brandstof schoonmaakt). Het werktuig ligt nu tot het laatste boutje uit elkaar en moet na een grondige schoonmaakbeurt en met de nodige nieuwe onderdeeltjes weer in elkaar gezet worden. Dan kan hij er, weliswaar met wat klein onderhoud, weer drie jaar tegen.
Groetjes,
Yorick
Vrijdag 25 februari 2011
1930 GMT+1
Brrrrrr
Scheveningen komt nog steeds niet dichterbij. Er ligt zoveel ijs dat wij hier op eigen kracht niet doorheen kunnen breken. Het is dus even wachten op een grote ijsbreker die voor ons een geultje kan maken. Dit hoekje van de Oostzee wordt niet heel druk bevaren, dus wij staan nog niet bovenaan de prioriteitenlijst van de ijsbrekers. Op teletekst valt vandaag te lezen dat er in de Oostzee sinds de jaren 80 niet meer zo veel en zo dik ijs ligt. Maandag zal ik sowieso nog niet in Nederland zijn, misschien woensdag.
De lading hout zat er vrij vlot in. Op de eerste dag hebben ze het ruim grotendeels volgeladen en op de tweede dag het resterende van het ruim en een lading aan dek. Dan begint voor ons het echte werk pas. We moesten namelijk zelf de lading zeevast zetten (sjorren). Nou is het hier traditie dat iedereen aan boord daaraan meehelpt, behalve de kapitein en de hoofdwerktuigkundige, oja en de kok. Gistermiddag en een uurtje in de avond zijn we dus met de hele bemanning buiten in de weer geweest. Eerst het hout afdekken met grote zware zeilen, dan wat oude houten balken erover om te zorgen dat ze niet wegwaaien en om het hout te beschermen. Tot slot nog even de lading vastzetten met grote kettingen. Sjorren met kettingen is nou niet bepaald de minst arbeidsintensieve sjormethode, want we hadden vijf man tegelijk nodig om ze op de spannen. Maar goed we roeien met de riemen die we hebben.
Werken aan dek in deze omstandigheden is best een aparte ervaring. De een is nog beter ingepakt dan de ander, waardoor sommige Indonesiërs op “Southpark” poppetjes gaan lijken. Dat terwijl we nog geluk hadden met het weer. Een graad of tien onder nul, bijna geen wind en geen vuiltje aan de lucht.
Vandaag was weer een dagje als vanouds in het “kolenhok”. De nodige onverwachte problemen oplossen en daarna weer aan een onderhoudsklusje beginnen. Voordat ik van boord ga moeten we nog even groot onderhoud plegen aan een separator (centrifuge die de brandstof schoonmaakt). Het werktuig ligt nu tot het laatste boutje uit elkaar en moet na een grondige schoonmaakbeurt en met de nodige nieuwe onderdeeltjes weer in elkaar gezet worden. Dan kan hij er, weliswaar met wat klein onderhoud, weer drie jaar tegen.
Groetjes,
Yorick
-
26 Februari 2011 - 08:03
Ruben:
Jullie hadden gewoon even wat zout achterover moeten drukken, dan hadden jullie kunnen strooien :-) -
26 Februari 2011 - 08:16
Bert:
Yorick, ik zag op het journaal dat je waarschijnlijk binnenkort kan lopen over het ijs van Polen naar Zweden! Lijkt me een aparte ervaring trouwens. We zien wel wanneer je weer boven water (ijs) komt.
Groetjes uit Hoofddorp. -
26 Februari 2011 - 09:24
Atty:
Hoi Yorick,
Bof jij ff met al dat ijs, kun je heerlijk gaan schaatsten. Hier in Nederland zitten de schaats liefhebbers er op te wachten, het liefst nog een elfstedentocht. Dat lukt jou daar vast wel, met een beetje conditie? je moet toch iets doen om de tijd door te komen, met het wachten op de ijsbreker. Omdat je nu later aan de wal komt, krijg je daar extra vrije dagen voor? Kun je straks lekker genieten van je vrije tijd. Een goede vaart als de ijsbreker is geweest.
groetjes Atty -
26 Februari 2011 - 12:41
Niek:
Strooien is misschien zo'n goede optie, je hebt wel heel veel zout nodig. Maar wat dacht je van bootje optillen en een paar huskies ervoor eventueel een paar van die boomstammetjes als rollers. :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
