Leixoes
Door: Yorick
Blijf op de hoogte en volg Yorick
26 Juni 2011 | Portugal, Lissabon
Leixoes, Portugal
zondag 26 juni 2011
De grote oversteek zit erop. Afgelopen woensdagavond kwamen we aan in de haven van Leixoes in Portugal. Deze haven is enkele tientallen jaren geleden aangelegd omdat de haven in het naastgelegen Porto door de vele ondiepten nauwelijks nog bereikbaar was. Inmiddels barst deze haven uit zijn voegen. De haven is niet meer dan een lange insteekhaven waar aan beide kanten schepen kunnen afmeren. Als er dan aan beide kanten een schip ligt valt het niet mee om daar met een ander schip tussendoor te varen.
De oude walkranen staan er vervallen bij en geven de haven een sober aanzicht. Het lijkt erop dat ze niet vaak gebruikt worden. Even verderop staan kranen die droge bulklading (zoals graan) uit het schip kunnen zuigen. Ook dat geeft geen florissante aanblik, aangezien van een van de kranen de laadboom is afgebroken. (zie foto)
Om onze ruimen leeg te krijgen is er een semi-mobiele kraan naast het schip gezet. Met een reusachtige grijper wordt keer op keer een grote hoeveelheid ‘graan’ uit het ruim gehaald. Via een grote trechter komt het ‘graan’ in een vrachtwagen terecht. Een grote kolonie duiven doet zich tegoed aan het graan dat uit de grijper lekt wanneer deze niet boven het ruim of de kade hangt. Het graan dat te licht is om te vallen wordt door de wind meegevoerd en zorgt ervoor dat de omgeving kan meegenieten van onze aanwezigheid. Wat ruikt het heerlijk; als ik vanaf dek de machinekamer in loop en de geur van zware olie opsnuif.
Erg vlot gaat het lossen niet. Woensdag vond men het niet de moeite om te beginnen met lossen. Donderdag was het een feestdag en ook in het weekend wordt er niet gewerkt. Maandag gaan ze weer verder.
Voor ons is het trouwens helemaal niet vervelend dat het wat lang duurt. Donderdagavond zijn we de wal op geweest. Het was een feestdag, met veel festiviteiten in Porto. Het was zo druk in de stad dat het leek alsof iedereen in de weide omtrek zich verzameld had in de stad. Dit feest heeft de nodige (voor mij) onbegrijpelijke gebruiken. Zo loopt iedereen met een grote plastic hamer in zijn hand. Het is dan de bedoeling iedereen op z’n hoofd te slaan. De meesten doen dit met beleid. Het is echter oppassen geblazen als je een vader ziet lopen met een klein kind op de schouders. Onbewust (daar ga ik dan maar vanuit) slaan die kinderen er flink op los.
Toen de avond vorderde kwamen we een drukke staat tegen. Die straat liep erg in hoogte af, waardoor we uitzicht hadden op een hossende menigte. Toen we ons eenmaal in die menigte bevonden drong het tot ons door dat de hossende menigte eigenlijk een rossende menigte was. Ook hier was iedereen uitgerust met een plastic hamer en dat bleef niet onopgemerkt.
Langzaam maar zeker nam de drukte toe tot een oncomfortabel niveau. Hopende geen Duitse Love Parade taferelen mee te maken, baande we ons een weg door de menigte. Op een zeker moment werd ons duidelijk waarom het juist hier zo druk was. Het bleek de ideale plek om de vuurwerkshow te beleven. Minuten lang werd vanaf drie locaties de hemel perfect synchroon beschoten met grote hoeveelheden knallend siervuurwerk. De hoeveelheid vuurwerk die per minuut werd afgeschoten, werd telkens groter, wat leidde tot een vliegende vuurzee met een kabaal en gedreun waar onze hoofdmotor niet aan kan tippen.
Groetjes,
Yorick
zondag 26 juni 2011
De grote oversteek zit erop. Afgelopen woensdagavond kwamen we aan in de haven van Leixoes in Portugal. Deze haven is enkele tientallen jaren geleden aangelegd omdat de haven in het naastgelegen Porto door de vele ondiepten nauwelijks nog bereikbaar was. Inmiddels barst deze haven uit zijn voegen. De haven is niet meer dan een lange insteekhaven waar aan beide kanten schepen kunnen afmeren. Als er dan aan beide kanten een schip ligt valt het niet mee om daar met een ander schip tussendoor te varen.
De oude walkranen staan er vervallen bij en geven de haven een sober aanzicht. Het lijkt erop dat ze niet vaak gebruikt worden. Even verderop staan kranen die droge bulklading (zoals graan) uit het schip kunnen zuigen. Ook dat geeft geen florissante aanblik, aangezien van een van de kranen de laadboom is afgebroken. (zie foto)
Om onze ruimen leeg te krijgen is er een semi-mobiele kraan naast het schip gezet. Met een reusachtige grijper wordt keer op keer een grote hoeveelheid ‘graan’ uit het ruim gehaald. Via een grote trechter komt het ‘graan’ in een vrachtwagen terecht. Een grote kolonie duiven doet zich tegoed aan het graan dat uit de grijper lekt wanneer deze niet boven het ruim of de kade hangt. Het graan dat te licht is om te vallen wordt door de wind meegevoerd en zorgt ervoor dat de omgeving kan meegenieten van onze aanwezigheid. Wat ruikt het heerlijk; als ik vanaf dek de machinekamer in loop en de geur van zware olie opsnuif.
Erg vlot gaat het lossen niet. Woensdag vond men het niet de moeite om te beginnen met lossen. Donderdag was het een feestdag en ook in het weekend wordt er niet gewerkt. Maandag gaan ze weer verder.
Voor ons is het trouwens helemaal niet vervelend dat het wat lang duurt. Donderdagavond zijn we de wal op geweest. Het was een feestdag, met veel festiviteiten in Porto. Het was zo druk in de stad dat het leek alsof iedereen in de weide omtrek zich verzameld had in de stad. Dit feest heeft de nodige (voor mij) onbegrijpelijke gebruiken. Zo loopt iedereen met een grote plastic hamer in zijn hand. Het is dan de bedoeling iedereen op z’n hoofd te slaan. De meesten doen dit met beleid. Het is echter oppassen geblazen als je een vader ziet lopen met een klein kind op de schouders. Onbewust (daar ga ik dan maar vanuit) slaan die kinderen er flink op los.
Toen de avond vorderde kwamen we een drukke staat tegen. Die straat liep erg in hoogte af, waardoor we uitzicht hadden op een hossende menigte. Toen we ons eenmaal in die menigte bevonden drong het tot ons door dat de hossende menigte eigenlijk een rossende menigte was. Ook hier was iedereen uitgerust met een plastic hamer en dat bleef niet onopgemerkt.
Langzaam maar zeker nam de drukte toe tot een oncomfortabel niveau. Hopende geen Duitse Love Parade taferelen mee te maken, baande we ons een weg door de menigte. Op een zeker moment werd ons duidelijk waarom het juist hier zo druk was. Het bleek de ideale plek om de vuurwerkshow te beleven. Minuten lang werd vanaf drie locaties de hemel perfect synchroon beschoten met grote hoeveelheden knallend siervuurwerk. De hoeveelheid vuurwerk die per minuut werd afgeschoten, werd telkens groter, wat leidde tot een vliegende vuurzee met een kabaal en gedreun waar onze hoofdmotor niet aan kan tippen.
Groetjes,
Yorick
-
26 Juni 2011 - 20:24
Atty:
Hey Yorick,
Zodat was een leuk "uitje". Weer eens wat anders, zo'n feestje op je reis. Hopelijk heb je er van genoten. En dan tot slot nog vuurwerk. Na al die kruitdampen ben je de geur van jullie lading vast wel kwijt. Succes met het vervolg van je reis.
groetjes Atty -
27 Juni 2011 - 06:40
Bert:
Hee Yorick,
Goed weer wat van je te horen. Leuk feestje gehad en pijn in je hoofd? Van de hamers of van het bier...?
Sagres bier smaakt best goed weet ik uit ervaring. Maar er een leuke reis van met niet al te warm weer.
Groetjes,
Bert. -
27 Juni 2011 - 17:35
Rob:
Hadden jullie ook een hamer, of heb je een echte van boord gehaald?
Maar een feestje is natuurlijk nooit weg.
Groetjes Rob -
28 Juni 2011 - 21:01
Yorick :
Heb nog even een foto geplaatst van de duiven en een filmpje van de vissen. De vissen doen zich tegoed aan het graanstof dat tijdens het lossen in het water waait. Ze slurpen er ongestoord op los.
Inmiddels zijn we onderweg naar Bilbao (Spanje). Als ze daar ook een hamerfeest hebben neem ik een voorhamer mee van het schip!
De plastic hamer van de stuurman is de afgelopen dagen nog veelvuldig gebruikt als tijdverdrijf door de wachtsman. De matrozen staan om beurten drie uur achter elkaar bij de gangway (loopbrug) de wacht te houden. Tja, dan is zo'n piepende hamer ineens wel erg interessant.
Sagres bier heb ik niet gezien. Ze schonken voornamelijk Super Bock. -
20 November 2014 - 12:32
Eddy Laan:
Yorick, het feest dat ze er met de hamer op los staan te rammen in Portugal is het feest van "San Juan", sint Jan zeg maar.
Je lacht je dood met dat slaan met de hamers, voor vijf minuten is het echt leuk.
Ik heb met de Ocean Servant 2 van bureau Wijsmuller in 1979 daar op een berging gezeten. Berging van mv. Tenorga wie twee jaar eerder daar verging met man en muis.
Wij hebben het wrak verwijderd in ongeveer vijf maanden, het weer maakte uit wanneer je kon werken buitengaats vandaar.
Dit alles is met een lach en 'n traan beschreven in mijn boek "Krabben en Bijten" van 400 pagina's.
Wij hebben genoten daar In Matosinhos, wow!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
